Rikkert Zuiderveld Solo

voordat de avond valt

Laten we liefhebben

ik zit in de tram die zich
wringt door de bochten
van straten waar mannen
met glimmende schoenen
zich spoeden naar zaken
die niet kunnen wachten
langs inlandse vrouwen
met moedige borsten
die boodschappen torsen
naar morsige wijken
waar felgekleurd wasgoed
de dood moet bezweren

laten we liefhebben
laten we liefhebben
voordat de avond valt
laten we liefhebben
laten we liefhebben
voordat de avond valt

terwijl in de kroegen
de helden van morgen
hun geld en hun trots
met een glimlach verdrinken
en zien hoe de schemering
aarzelend invalt
op kleumende duiven
op pleinen en parken
waar liefdes ontluiken
die helen en breken
dat broze geheim
uit de buik van de aarde

laten we liefhebben…

waar metro’s die vol zijn
van zwijgende schimmen
als razende mollen
de bodem doorklieven
en alles wat stof is
begerig verslinden
op een tocht die nooit eindigt
dan hoogstens in ’t hopen
van dwazen als ik
die nog troost kunnen vinden
in dromen van onschuld
en een handvol genade

laten we liefhebben…

zo blijf ik een vreemdeling
steeds in beweging
langs pleinen en parken
door morsige wijken
verbrand ik mijn bruggen
verbijt ik mijn pijnen
en blijf ik vooruitzien
omwille van één ding
die grote omhelzing
in het huis van de ene
waar ik altijd
weer thuiskom

laten we liefhebben
laten we liefhebben
voordat de avond valt
laten we liefhebben
laten we liefhebben
voordat de avond valt
voordat de stilte valt

Klik op een titel voor de volledige songtekst.